SOUNDS OF MEMORY
ΟΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Welcome to Stavrinos’ Inn, in Katydata village.
We welcome you to a place that is certainly not random, but neither it is great. What makes it special, though, is that – just stand for a moment to listen to its walls – it has been permeated by far back worlds, by passers-by, bystanders and peddlers. The soundscape of Marilena Stavrou was inspired exactly from the individuality of the place. Stand at the window, listen to the chirping, and see the manger on the south wall and the fireplace in the northwest corner… what is it, after all, that connects the mindless animal... with the rational animal, the human being? And yet ... “The ox knows its owner and the donkey its master’s crib”... [Isaiah, 1,3]
The objects we collected – Mr. Stefanos spoke to them for the first time – have stories behind them, which they are unable to tell; clay, wood, metal, stone, are soulless after all. And yet their stories can be heard through those who lived with these objects, who used them. Memory, with its finite qualities, was a challenge for us, and we went against oblivion, to “inspirit” these objects, through the voice of the villagers of Katydata, men and women, in whose hands the clay, the wood, the metal and the stone turned into life.
This is not a folklore exhibition with objects that have ceased to have life; we present their voice.
Apostolos G. Kouroupakis
Exhibit's organiser, Texts: Apostolos G. Kouroupakis
Soundscape composition: Marilena Stavrou
Space design: Maria Loucaidou
Lighting: Andreas Petrou
Photography: Andreas Loucaides
Project co-ordination: Elli Michael, Stefanos Michael
Stories by: Aliki Papapetrou, Anthoula Tofaridou, Elli Stavrinou – Frantzidou, Lella Kokkinidou, Maria Andreou, Pambos Savvides, Stefanos Michael
Καλώς ορίσατε στο Χάνι του Σταυρινού στα Κατύδατα της Σολέας.
Ο χώρος που σας υποδεχόμαστε δεν είναι τυχαίος, αλλά ούτε και σπουδαίος. Αυτό που τον κάνει όμως ξεχωριστό είναι ότι –αν σταθείτε για μια στιγμή να τον αφουγκραστείτε– έχει εμποτιστεί από κόσμους σήμερα διαφορετικούς, από διαβάτες, πραματευτάδες και περαστικούς. Το ηχοτοπίο της Μαριλένας Σταύρου γεννήθηκε από την ιδιοσυστασία του χώρου. Σταθείτε στο παράθυρο, ακούστε το κελάηδημα, και δείτε το παχνί στον νότιο τοίχο και το τζάκι στη βορειοδυτική γωνία, τι είναι τελικά αυτό που συνδέει το άνουν ζώο... με το έλλογο ζώο, τον άνθρωπο; και όμως... «Έγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην τού κυρίου αυτού»... [Ησαΐας, 1,2]
Τα αντικείμενα που συγκεντρώσαμε, ο κ. Στέφανος τους πρωτομίλησε, έχουν πίσω τους ιστορίες, που τα ίδια δεν μπορούν να πουν, άψυχος ο πηλός, το ξύλο, το μέταλλο, η πέτρα, άλλωστε. Κι όμως οι ιστορίες τους μπορούν να ακουστούν, διά μέσου αυτών που τα έζησαν, που τα χρησιμοποίησαν. Η μνήμη, με τις πεπερασμένες ιδιότητές της, ήταν πρόκληση για εμάς, και πήγαμε κόντρα στη λήθη, για να δώσουμε υπόσταση στις ιδιότητες των αντικειμένων αυτών, με τη φωνή των Κατυδιωτών, ανδρών και γυναικών, που στα χέρια τους ο πηλός, το ξύλο, το μέταλλο, και η πέτρα έπαιρναν ζωή. Δεν φτιάξαμε μία λαογραφική έκθεση με αντικείμενα που έπαψαν να έχουν ζωή, αυτό που κάνουμε είναι να παρουσιάσουμε τη φωνή τους.
Απόστολος Γ. Κουρουπάκης
Διοργάνωση έκθεσης, κείμενα: Απόστολος Γ. Κουρουπάκης
Σύνθεση ηχοτοπίου: Μαριλένα Σταύρου
Σχεδιασμός χώρου: Μαρία Λουκαΐδου
Φωτισμός: Αντρέας Πέτρου
Φωτογραφίες: Αντρέας Λουκαΐδης
Συντονισμός: Έλλη Μιχαήλ, Στέφανος Μιχαήλ
Ακούγονται οι ιστορίες των: Αλίκη Παπαπέτρου, Ανθούλα Τοφαρίδου, Έλλη Σταυρινού-Φραντζίδου, Λέλλα Κοκκινίδου, Μαρία Αντρέου, Πάμπος Σαββίδης, Στέφανος Μιχαήλ
